Een opsteker voor de nieuwe zwaartekrachtstheorie van Erik Verlinde

Anderhalve maand geleden was er groot nieuws in de wereld van de theoretische natuurkunde:

Volgens de Nederlandse hoogleraar Erik Verlinde moeten we vele van onze basisbegrippen in de natuurkunde anders gaan benaderen, waaronder in de eerste plaats de zwaartekracht. Men moet die volgens Verlinde niet zozeer als een basiskracht beschouwen maar gewoon als een 'emergent' fenomeen van de informatie die in de natuur is opgeslagen. Er verscheen eerder een artikel hierover op onze website.

Nu heeft een Nederlands team onder leiding van Margot Brouwer Verlindes theorie aan een test onderworpen. Sinds de algemene relativiteitstheorie van Einstein weten wij dat het licht van veraf gelegen sterrenstelsels door de zwaartekracht van tussenliggende sterrenstelsels wordt afgebogen. Wat Einsteins relativiteitstheorie echter niet kan verklaren is dat de zwaartekracht in de omgeving van die sterrenstelsels groter is dan men normaal mag verwachten. Om die te verklaren veronderstelt men de aanwezigheid van een tot nu toe nog onbekende materie, die men de donkere materie noemt. Maar volgens Verlindes theorie kan de waargenomen zwaartekrachtsverdeling perfect verklaard worden zonder beroep te moeten doen op die nog steeds geheimzinnige donkere materie.

Margot Brouwer heeft dit aspect van Verlindes theorie uitgetest. Zij bestudeerde de zwaartekrachtverdeling rond 33.000 tussenliggende stelsels en komt tot de conclusie dat de resultaten die ze bekomt overeenstemmen met de voorspellingen op basis van de theorie van Erik Verlinde.

Het zou wel voorbarig zijn om nu reeds het bestaan van donkere materie af te schrijven. De theorie van Verlinde kan immers nog vele waarnemingen niet verklaren. Het blijft dus afwachten op verdere ontwikkelingen ervan. Maar één ding is zeker: het resultaat van deze eerste test is in ieder geval zeer interessant.

Tekst: Emiel Beyens
14 december 2016

Bron: Astronomie.nl