Aan alle mooie liedjes komt een eind, ook aan de supersuccesvolle Keplermissie

Toen in 1995 voor het eerst een exoplaneet (een planeet draaiend rond een andere ster dan de Zon) ontdekt werd, kwam een antwoord op de prangende vraag of wij, aardbewoners, een uniek verschijnsel zijn in het universum dichterbij. Als we er immers in slagen ook elders planeten te ontdekken die vergelijkbaar zijn met onze Aarde, kunnen we bij die werelden beginnen speuren naar sporen van buitenaards leven.

Op 30 oktober 2018 kwam een einde aan de waarnemingen van de Amerikaanse Keplersatelliet. De grote verdienste van dit project is de bevestiging van het feit dat planeten een normaal bijproduct zijn bij het ontstaan van sterren en dat er in ons eigen melkwegstelsel meer planeten zijn dan sterren, waarvan een deel aardachtig zijn en zich niet te dicht bij hun ster en niet te ver van hun sterren bevinden, in de zogenaamd leefbare zone.  

De Keplermissie ging van start op 6 maart 2009 toen de satelliet gelanceerd werd, op 8 april was er het ‘first light’, de eerste waarneming op basis waarvan het instrument klaargemaakt werd voor het serieuze wetenschappelijke waarnemingsprogramma. Bedoeling was om gedurende meerdere jaren helderheidsmetingen te verrichten aan ruim 150.000 sterren in een beperkt stukje sterrenhemel bij Lyra en Cygnus. Telkens een klein beetje sterlicht geblokkeerd werd door een voorbijschuivende planeet registreerde de ruimtetelescoop een dipje in de lichtcurve van de ster in kwestie.  

Zodoende heeft Kepler meer dan 2.600 exoplaneten ontdekt, terwijl er wellicht nog een drieduizendtal potentiële exoplaneten in de data zitten die de komende jaren door verder onderzoek als dusdanig zullen bevestigd worden. Bij die 2.600 exoplaneten zitten er een dertigtal aardachtige binnen de leefbare zone rond hun ster.

Als we dit aantal extrapoleren voor het ganse sterrenstelsel komen we toch al gauw uit bij enkele miljarden planeten die grote overeenkomsten vertonen met onze eigen Aarde.

Een kleine tien jaar na de lancering is er nu dus een einde gekomen aan dit uiterst succesvolle project door een (voorzien) brandstoftekort van de stuurraketjes die de telescoop in de juiste positie moeten houden.

Jammer natuurlijk, maar intussen heeft de wetenschappelijke gemeenschap niet stil gezeten: op 18 april 2018 werd immers met de TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) al een opvolger voor Kepler gelanceerd.

Bron: Persbericht NASA Kepler

Laat je trouwens even meeslepen door een wetenschappelijk correcte voorstelling van een visueel en haast psychedelisch samenspel van door Kepler ontdekte planeetsystemen…