Nieuws

Op vrijdag 28 december kwam er een einde aan een tijdperk. Ongeveer tweehonderd aanwezigen waren getuige van de laatste Astroclub met Frank Deboosere:

Meer sfeerbeelden vind je op onze Facebookpagina. En op YouTube kan je de avond nog eens herbeleven, met dank aan Roger Deprouw die voor de opnames zorgde.

Vanaf 2019 is er een vernieuwde Astroclub: elke tweede en laatste vrijdag van de maand. Je leest alles over de nieuwe formule op onze website. Kom zeker op vrijdag 11 januari kennismaken met hoe het er voortaan op de Astroclub aan toe gaat.

De eer om de spits af te bijten is weggelegd voor Philippe Mollet.

Al eens gedacht aan een cadeaubon van MIRA?

• Lidmaatschap MIRA

  
  Er zijn verschillende formules mogelijk, gaande van een "halve prijs" lidmaatschap voor één persoon (20 euro) tot een volwaardig familie-lidmaatschap (45 euro) voor alle speciale activiteiten op MIRA (waarnemingsavonden, Astroclub, ...).
  Een jaar lang de toegang tot de hemel aanbieden, is dat geen droomcadeau?

   

• Cursus Praktische Sterrenkunde

  
  Wij organiseren op Volkssterrenwacht MIRA een cursus theoretische sterrenkunde en een cursus praktische sterrenkunde. Het ene jaar wordt de ene cursus gegeven, het jaar daarop is het de beurt aan de andere cursus.  In 2019 gaat de cursus Praktische Sterrenkunde door.  Het programma omvat Hemelkennis, het gebruik van verrekijkers en telescopen, tot Astrofotografie... Misschien een idee om aan iemand cadeau te doen ?

   

• Cadeau-bon Astroclub

  
  Elke tweede en laatste vrijdag van de maand (met uitzondering van juli-augustus) gaat de Astroclub door.  Er wordt dan steeds een interessant onderwerp uit de fascinerende...

Komeet P/Wirtanen (46P) wordt ongetwijfeld dé komeet van het jaar, maar zullen wij hem ook kunnen zien bij ons?

Een prachtbeeld van Geert Vandenbulcke, daterend van 30 november reeds.

Wirtanen is in essentie een relatief kleine komeet: de kern zou nauwelijks één kilometer in diameter zijn (vergelijk dit met komeet Halley: 11km, of de befaamde Hale-Bopp uit 1996 die wellicht 60km breed was).

MAAR: hij komt opvallend dicht bij de Aarde ("slechts" 11,5 miljoen kilometer) én relatief dicht bij de Zon (157 miljoen kilometer). De invloed van de Zon zorgt er voor dat de buitenlagen van de komeet -een grote bevroren modderklomp eigenlijk- zullen afsmelten (of eigenlijk "sublimeren"), waardoor er zich een enorme stof-en gaswolk vormt rond die kern: de zogenaamde "coma".

Het resultaat van deze processen en de nabijheid tot de Aarde zal er wellicht voor zorgen dat de komeet behoorlijk helder wordt, maar er ook héél...

Gisteravond 26 november rond 21h00 heeft Nasa's InSight lander voet gezet op Mars, na een bijna zeven maand-durende vlucht van ongeveer 450 miljoen kilometer.

Via InSight (Interior exploration using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport) wil men gedurende de komende twee jaar een beter beeld krijgen van de interne structuur van Mars.  Uit deze informatie hoopt men een beter inzicht te ontwikkelen enerzijds in de manier waarop rotsachtige objecten in ons zonnestelsel (waaronder dus ook onze Aarde en Maan) gevormd werden, en anderzijds in de evolutie van (exo-)planeten.

De gegevens van InSight zullen meermaals per dag doorgestuurd worden naar de aarde.  Daarvoor zal de Trace Gas Orbiter (TGO) van ESA en Roscosmos instaan, die gelanceerd werd in het kader van de ExoMars missie waarbij men op zoek gaat naar sporen van leven.  Om de landing van InSight nauwkeurig op te volgen werd gebruik gemaakt van twee kleine experimentele CubeSats, die...

Een van de gevolgen van de algemene relativiteitstheorie van Einstein is dat massieve voorwerpen, zoals bij uitstek zwarte gaten, zwaartekrachtgolven uitzenden. Deze golven vervormen de ruimtetijd, maar die vervorming is zeer zwak en bijgevolg ook moeilijk waar te nemen. Zelfs Einstein had er zijn twijfels over of men dergelijke rimpelingen in de ruimtetijd ooit zou kunnen waarnemen aangezien het gaat om vervormingen van de ruimte die niet veel groter zijn dan de diameter van een proton. Om dergelijke microscopische vervormingen waar te nemen is uiterst gevoelige meetapparatuur nodig.

Maar op 14 september 2015 lukte het toch: na veel inspanningen kon directeur David Reitze van het LIGO Laboratory wereldkundig maken dat met behulp van hun instrumenten  gravitatiegolven waren waargenomen.

De twee detectoren van LIGO, waarvan er een opgesteld staat in Hanford (Washington) en de andere in Livingston (Louisiana) hadden allebei een minieme rimpeling in de ruimtetijd waargenomen, afkomstig van de botsing...